Süleyman Çobanoğlu geçenlerde bir Tv programında (bu blogta ayrıntılı yazmıştım) şöyle demişti: bu Osmanlı konusu dangalakça bir yere gidiyor. Bu tespiti bir kenara yazın.
Geçen 29 nisan 1.Kut savaşında kazanılan.Kut zaferinin 100.yıl dönümüydü. Duymayan kalmamıştır herhalde. Hatta resmi devlet kutlaması yapıldı tiyatrolar falan oynandı .
Durup dururken nereden çıktı bu Kut'ül Amare zaferi?
Aslında durup dururken çıkmadı tabiiki . Tarihçi olmayan tarih uzmanımız Mustafa Armağan'ın , Muatafa Kemal Paşa'nın bulunmadığı bir cephede kazanılan bu zaferi parlatmak niyetinden çıkmıştır evvela kanaatimce. Zira bu şahıs Mustafa Kemal Paşa'dan ölesiye nefret etmektedir ve bütün gayreti Mustafa Kemal Paşa'nın askeri ve siyasi dehasına bok atmaktır. Kazanılan bu muharebenin 23 nisan haftasına denk gelmesi de bu şahsın çok işine gelmiş ve Atatürk'ün ihdas ettiği bayramı gölgede bırakmak için bu naneyi yukurtlamıştır. Maksat Mustafa Kemal Paşa'nın adının geçmediği bir zaferi olabildiğince parlatmaktır.
Bu şahsın Kurtuluş Savaşında da sürekli Kazım Karabekir'i parlatmaya çalışması aynı saikten beslenmektedir.
Tamlama da özenle seçilmiştir ''unutturulan zafer''. İma edilen şey Mustafa Kemal Paşanın içinde olmadığı bu zaferin kasıtlı olarak unutturulduğudur.
Kut zaferinin kutlanmasının bırakıldığı tarih 1952. Pek sevdikleri Menderes dönemi. Ayrıca Ordu içinde kutlanan bir zaferdir. Kim unutturdu peki ???
Şİmdi zafer yönüne gelelim. Savaşın ismi 1.Dünya Savaşı. Genel anlamda zafer savaşın kesin kazanılmasıdır. Osmanlı bu savaşı (1.dünya savaşı)kesin olarak kaybetmiştir. Bu savaş çeşitli cephelerde gerçekleşmiştir. Fransa'daki Batı Cephesi, Rusya'daki Doğu Cephesi, Çanakkale Cephesi,Filistin Cephesi, Galiçya Cephesi,Irak Cephesi gibi. Osmanlının 1.Dünya Savaşında kazandığı tek muharebe (muharebe ve savaş arasındaki anlam farkını bir zahmet öğrenin) Çanakkaledir. Zira müttefikler bu cephede kesin olarak yenilmiş ve tümüyle geri çekilmişlerdir ve bir daha bu cepheye saldırmamışlardır.Zafer bu dur.
Gelelim Irak Cephesine.
Bu cephede 2 Kut savaşı olmuştur. İlki İngilizlerin 1914 yılının sonunda Basradan başlattıkları saldırı Selman-ı Pak savaşında durdurulmuş buradan geri çekilen İngiliz ordusu Kut-ul Amarede kuşatılmış beş ay süren bu kuşatmanın ardından İngiliz Ordusu 29 nisan 1916 da teslim olmuştur. Bu 1.Kut zaferidir ve kutlanan da bu zaferdir. Evet burada muharebe kazanılmıştır fakat cephe kapanmamıştır.Osmanlı Basrayı geri alamamıştır ve İngilizler Basrada tutunmuşladır.
İngilizler 1917 yılının mart ayında tekrar saldırıya geçmiş Kut-ül Amare,Bağdat ve en nihayetinde Musul İngilizlerin eline geçmiştir. Bu cephede de tam bir yenilgi yaşanmıştır. Buna da 2.Kut Savaşı denir.
Yani maçın ilk yarısını önde bitirdik ama ikinci yarı bizi sahadan sildiler anlayacağınız. İlk yarıyı önde bitirmek maçı kazanmak yani zaferse evet bu zaferi kutlayalım. İkinci yarıyı hiç izlemeyelim ama.
Moda tabirle bir algı operasyonu yapılıyor ertesi sene Irak Cephesinde İngilizler bizi süpürdüler. Gerçek bu dur. Zafer bunun neresinde bilmiyorum.
Maçın ilk yarısını kazandık ama diye pohpohlanacaksak tamam pohpohlananlım. İngilizlerin tarihteki en büyük yenilgisi diyelim gaz verelim çorak ruhlarımıza. Buna züğürt tesellisi denir ancak.
Bu neo osmanlı fesli islamcı kafası bu müsamere jargonunu çok sevebilirler sıkıntı yok. Sıkıntı bu arkadaşların memleketi yönetiyor olması.
Bugünkü Etyen Mahçupyan makalesi aslında herşeyi anlatıyor. Malzeme bu abi yapacak bir şey yok.
Sloganla fikir arasındaki farkı bilmeyen bu yığın yatağından boşanmış bir sel gibi akıyor canını seven kaçsın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder