Bab'Aziz filminin sonuna doğru Bab'aziz kendi mezar yerini bulmak için gece vakti çölde ilerlemektedir ve ıssız bir yere geldiğini düşündüğünüz bir anda birden durur ve "selamün aleyküm " der ve birden "aleyküm selam " sesleri arasında pek çok derviş mezarından kalkar.
Bu sahneyi ilk seyrettiğimde aklım başımdan gitmişti ve günlerce kendi dirilişimi düşünüp durmuştum. Bu sahne ve devamında Bab'aziz'in Hasan ile yaptığı ölüm üzerine sohbet adamı lodos gibi çarpar.
"şimdi git Hasan sonra gel ve üstümü kumla ört "
Zifafa girer gibi ölmek , dünyada Allah'la beraber olanların mükafatı olsa gerek..
Filimin tamamını Youtube'tan türkçe dublajlı olarak seyredebilirsiniz..
“Hasan… Seni bekliyordum.”
"Beni mi bekliyordun?”
“Ölümüme şahit olman için.”
“Neden ben? Ben ölümden çok korkarım…”
“Biliyorum. Anne karnında karanlıktaki bebeğe denseydi ki:
“Dışarıda aydınlık bir dünya var, yüksek dağlarla dolu, büyük denizleri olan, dalgalanan düzlükleri olan, çiçekleri açmış güzel bahçeleri olan, dereleri olan, yıldızlarla dolu bir gökyüzü ve alevli güneşi olan… Ve sen, bu mucizelerle yüzleşmek yerine, karanlıkla çevrilmiş oturuyorsun… ”
Doğmamış çocuk, bu mucizeler hakkında hiçbir şey bilmediği için, hiçbirine inanmayacaktır. Tıpkı ölümü karşılarken bizim gibi. İşte bu yüzden korkarız. Ölüm nasıl olur da son olur Hasan oğlum, benim düğün gecemde mutsuz olma. Sonsuzlukla olan evliliğimin artık zamanı geldi.”
“Ölüm nasıl olur da başlangıcı olmayan bir şeyin sonu olur”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder