" Ağaca bakıp hayret etmeyene hayret ederim " Robert Frost (sanırım)
Hak bir gönül verdi bana ha demeden hayran olur
Bir dem gelir şadi(mutlu) olur bir dem gelir giryan (ağlayan) olur
Bir dem gelir söyleyemez bir sözü şerh eyleyemez
Bir dem dilinden dür(inci) döker dertlilere derman olur
Bir dem sanasın kış gibi şol zemheri olmuş gibi
Bir dem beşaretden(müjde) doğar hoş bağ ile bostan olur
Bir dem çıkar Arş üzere bir dem iner taht-es-sera (toprağın altı)
Bir dem sanasın katredir(damla) bir dem taşar umman(okyanus) olur
Bir dem cehaletde kalır hiç nesneyi bilmez olur
Bir dem dalar hikmetlere Calinus-u Lokman olur
Bir dem dev olur ya peri viraneler olur yeri
Bir dem uçar Belkıs ile sultan-ı ins ü can(cinlerin ve insanların sultanı) olur
Bir dem varır mescidlere yüz sürer anda yerlere
Bir dem varır deyre(kilise) girer incil okur ruhban olur
Bir dem gelir İsa gibi ölmüşleri diri kılar
Bir dem girer kibr evine Fira'vn ile Haman olur
Bir dem döner Cebrail'e rahmet saçar her mahfile
Bir dem gelir gümrah(sapkın) olur miskin Yunus hayran olur
Nikriz ilahi olarak bilinen Yunus Emre'nin bu şiiri bir kuantum düşünce şah eseridir. Az biraz anlıyorum ama anlatabileceğimi sanmıyorum. Bildiğim tek şey bir insanın ulaşabileceği en yüce makam "hayret" makamıdır. Bakıp ta görmeyen görüp te hayran olmayan yoğurda hıyar diye konmaz ancak meşelik odun olur..
Anlamak değil hayran olmak için buradayız..
Hayret edilecek tek şey hayret etmeyenlerdir...
Hayret ediyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder