KORKU HEM ÇEKER HEM İTER

"korku işe yarayabilir ama korkaklık hiçbir işe yaramaz" Gandhi.

korku duygu olarak her zaman var olacaktır ve bu iyi bir şeydir.korku bizi tetikte tutar daha iyi kararlar almamızı sağlar. korku ne zaman hastalık olur? korkaklık olduğu zaman . Korkaklık,korktuğunuz şeyi sürekli yaşamanızı garanti eder.

ben geçen haftaya kadar bir korkaktım ve şükür ki eşiği geçtim..

size bugün kederli günlerimden değil o günlerde olan bir harikalıktan bahsedeceğim.siz açık olduğunuzda hayatın nasıl sürprizler yapacağından.dışarıdan korkulacak bir durumda olduğunuz söylense bile.

malum son beş yazımı okuyanlar (hayret birisini 120 kişi okumuş birisini 11 kişi.oysa hepsi birbiriyle bağlantılıydı merak etmemiş adam demekki önünü arkasını) maddi bocalamalarımı not etmişlerdir. 

 2009-2010 sonbahar ve kış mevsimi vakileri. 2009 yılının yaz sonu (eylül başı sanırım) avukat olarak bir büroya girdim. büroda üç hatun vardı. baştan hepsini avukat zannetmiştim. günler geçtikçe kadınların avukat olmadığını anlamıştım ama ne olduklarını çözebilmiş değildim. bazen bir iki gün ortadan kaybolsalarda genel olarak ofisteydiler hatta bazen ofiste yatıp kalkıyorlardı. içlerinden birisi patron gibi davranıyordu benim birlikte çalıştığım avukat ofis kendisinin değilmiş gibi onun hiyerarşisini kabul etmişti. tuhaf halleri vardı ama ben kendi işimle ilgili olduğumdan genelde odamda takılıyordum ve pek muhatap olmuyordum. 

2009 yılının mayıs ayı benim için hayatımın en önemli dönemeçlerinden biridir. o ayda yıllardır boğazımda duran düğümü çözmüştüm ve büyük bir rahatlama yaşamıştım.fakat geçen hafta yaptığım çalışmada özgürleşebildiğim düğümler hala içerde duruyordu ve hyatın nimetlerini geri kusuyordu. nisan ayında işten çıkmıştım boştaydım. daha önce çalışmak için cv gönderdiğim ve beni asla kabul etmezler diye düşündüğüm ofisten aramışlardı üstelik cv falan da göndermemiştim. inanılmaz bir olaydı benim için zaten inanamamıştım. görüşmeye gittim ve ertesi gün işe başladım. fakat korkularım depreşti,paranoyaklaştım,hep gözetleniyor sınanıyormuşum gibi geliyordu. elim ayağıma dolanmıştı. ve hep olan oldu ve ofiste benden kıdemli olanlar benim kuyumu kazdılar ve ben buna ses edemedim ve ağustos ayında işten atıldım.tümüyle duyguların ifade edilememesi ve içine girilen panik havası ve bebek gibi büzüşme hali.

neyse hanımlara geri dönelim. ha bu arada hala evren bana kredi açıyordu hanımların ofisinde çalışmaya başladığım hafta (burada maaş almıyordum yüzdeyle çalışıyordum gene,ne aptalcaydı) 2008 yılı boyunca çalıştığım eski ofisten (oradan kovulmadım ihtiyar bir avukatın yanında çalışmak üzere ayrıldım daha çok maaş daha çok prim) bir arkadaş aradı,(kız arkadaşının çalıştığı ofis avukat arıyormuş fakat patron gelenlerden hiç birini beğenmemiş ve bana adam gibi bir avukat bulun demiş sekretere o da bizim arkadaşı aramış  ) "abi beşiktaşta bir ofis var avukat arıyorlar maaş çok iyi aklıma sen geldin kabul ediyorsan hemen kız arkadaşımı arayacağım kabul et abi dedi. (kafamı sikeyim) yok be sağolasın ben işe girdim dedim. arkadaş ısrar etti abi yapma bu iş çok iyi ofis iyi maaş iyi çalışma şartları iyi. inatlaşıyorum ya hayatla illa kendi ayaklarımın üzerinde duracağım ama öte yandan içerisi ayakta durmamak için türlü entrikalar içinde. kabul etmedim. o ara başka bir arkadaşım aradı bir avukat benim adımı duymuş laf arasında bizim arkadaş beni tanıdığını söylemiş ,hemen ara arkadaşını demiş benim acil avukata ihtiyacım var hemen başlasın ne kadar istiyorsa vereceğim hatta altı aylık maaşını bile peşin verebilirim demiş. ben inat ettim ya yok dedim ona da.

bu sefer hanımlara geri döndüm.bir gün yemek yerken bunların kendi aralarında define lahit muhabbeti yaptıkların fark ettim. o ara benim birader define işine sarmıştı. kulak kabarttım bu sefer ve lafa girerek konuyu açmalarını istedim. o patroniçe kılıklı hatun meğersem defineceymiş. bunlar yalnız sadece lahit işi yapıyorlarmış öyle ıvır zıvır işlerle uğraşmıyorlar. neyse bu ayrıntıları geçeyim nolur nolmaz..benim definecilik maceram böylece başlamış oldu.

ben avukatlığı artık yan iş olarak yapıyordum ,biraderle lahit peşine düştük rakamlar deliydi çünkü. sıradan bir lahit 2 milyon dolardı. süslü tumturaklı ve işlemeli olanlar 10-12 ,imparator ailesine ait olanlar 50 milyondan başlıyordu. o dört ay yaşadıklarım tam bir maceraydı o bahsi diğer. lahit işinden bir şey kıvıramadık sonuçta hevesimiz kursağımızda kadı (lahit bulduk bulmasnıa ama bir türlü işi bağlayamadık birileri fena yalan söylüyordu ama)

2010 ocak ayında oturduğumuz ev icradan satıldı ve bizi tahliye ettiler eşimi ve o zamanlar tek olan kızımızı alıp babasının evine gitti beş parasızdım .üstelik eşim beş aylık hamileydi. lahit işi yatmıştı ben de kızıp ofisi bırakmıştım zaten avukatlık yapmıyordum doğru dürüst. o ara açıkta kaldığımdan avukat arkadaşımın yanına sığındım.bir aylığına. iş yok para yok umutlar bitmiş eşimin doğumu yaklaşıyor ama ben de garip bir rahatlık durumun vahametine karşılık. bir mucize lazım. 

arkadaşın aklına geçen yıl bana iş teklif eden arkadaşı geldi.arayım istiyorsan dedi.ara dedim. aramış tabiki avukat almışlar ofise adamın beni bekleyecek hali yok fakat ismimi duyunca başımın üstüne demiş ona  her zaman kapımız açık. görüşmeye gittik beraber konuştuk falan yemekteyiz. ben teklifini kabul etmedim ayrıldık. dönerken arkadaşım az daha beni dövecekti; naptın oğlum ulan evden atsam sokaktasın burnundan kıl aldırmıyorsun işe ihtiyacın var hazır işi iteliyorsun bu ne cesaret dedi. rahat ol dedim  kozlar benim elimde. sonraki akşam arkadaşı aramış gelsin bir daha görüşelim demiş gittik görüştük ben gene kabul etmedim şartlarım şu şu dedim. ayrıldık. o akşam arkadaşı aradı (ben yanındayım ama öteki bilmiyor) biraz mırın kırın sitem falan sonra dediki(hepsini duyuyorum) tamam ağzını kırayım gelsin başlasın dört aylık maaşta peşin dedi.

ertesi gün gittim ve işe başladım,üç gün sonra elime bir deste para tutuşturdu.gittim bakırköyden dayalı döşeli ev tuttum,eşimi çağırdım ve hayat bayram oldu..

işte gene böyle bir dönemeçteyim ve gene böyle bir mucizeye ihtiyacım var..allahın hazinesi biter mi?