Bitirdim kendimi çıkmaz sokaklarda
Ahmakça bir selam ile uyandım akşamdan sabaha
Kendime kurşun sıkarak öldürdüm
Barut izi suratımda kurşun aklımı deldi
İki göz göremedi gölgeden kaçan kediyi
Sıçradım derin uykumdan
Rüyadaki adam çoktan gitmiş
Bir deli gömleği getirdiler içinde ben
Tanıdığım bir çehreye bakar gibi baktım
Ayı tuttum yüzüne babaannemin masallarını aradım
Kendi yolumun üstüne oturdum kaçak yolların üstüne
Aptallık ne tahammül edilemez bir belaymış deli gömleği bile uymadı
Dolaptan bir mum çıkardılar
Al dediler bunu güneşte yak
Elimdeki mum eridi yakamadan
En geç ölüm uğrar bir aptalın sofrasına
Bir dolap beygiri gibi döner durur etrafında zira
Bulamaz öleceği yeri...
(Nesir yazacaktım şiir çıktı . duygular ancak şiirle ifade edilebiliyor . ahmaklar sofrasındaki ahmaktan bir serzeniş .. hadi kalın sağlıcakla bu şiiri copy paste yapacak olursanız kara murat diye yazarsınız altına , kara murat kahpe bizansa karşı )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder