Dün gece Tv2 de gecenin bir vakti ''kaybedenler kulübü'' filmine denk geldim ve eski bir fan olarak oturdum gecenin ikibuçuğuna kadar seyrettim..
90'lı yıllar... Özel radyo ve tv lerin pıtrak gib hayatımıza girdiği yıllar. Bu ülkenin gerçekten dönüm noktası olmuş on yıl sedece bu ülkenin değil dünyanın tümden değiştiği on yıl...İnternet,cep telefonu...Artık hiçbir şey eskisi gibi değildi...
O yıllar benim için Kent FM li yıllardı. Gündüz işimize gücümüze bakardık gece oldu mu radyo başına. Çok yalnızdık be usta o yıllar. Kaanın dediği gibi o kadar yalnızdımki yalnızlıktan ölüyordum az daha..Sikik bir laf gibi gelebilir şimdi ama o yıllarda bir nevi hayatın anlamıydı benim için bu program..
Ben bir kaybedenim beni niçin öldür müyorsun diyordu ya Beck o durumdaydık yani.Efsane kısa Camel sigarasının dumanıyla dolmuş bodrum katındaki evimde ''kaybedenler kulübü '' nün cıngılıyla kaybeden biri olarak hayatın bir kenarına ilişirdim . Bir yere ait olma hissiydi.
- geçen gün cumaya gittim. ama günlerden salıydı. daha tenha oluyor usta.
Mete'nin bu repliğindeki gibiydim aynen. Salı günü cumaya giden tiplerdik işte.
Hay amına koyim yaa ..
-Uff eski sevgilimi hatırladım şimdi.
-Hangisini.
- Ya bak onu hatırlayamadım
Doksanlı yıllarıma selam ediyorum...Bu arada Erol Egemen kimdi hakkaten...?
Not: Ekşide pek çok dingil ''kaybedenler kulubü'' filminin gerçek bir radyo programı olduğunu bile bilmeden yorum yazmış. Kaan'ın dediği gibi , dön dedim yaa .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder