DİNDE ZORLAMA YOKTUR

Rahmetli babam bizim dindar olmamızı ve dini öğrenmemizi çok istemiştir. Kendisi tam bir mü'min gibi yaşadı. Biz dört erkek kardeşiz, hepimizi İmam Hatip Lisesine gönderdi bu yüzden. Benim bir küçük olan başlamadan bıraktı, bir küçüğü orta okuldan sonra bıraktı en küçüğümüz ve ben mezun olduk. 

Dini yaşama konusunda da ısrarcıydı ve baskı kurardı, namaz kılmazsanız hakkımı helal etmem derdi rahmetli.

Bizim üç numara olan kardeş baba zoruyla namaz kılıyordu daha 13-14 yaşlarındaydı. Bir yaz günüydü halamlar bizdeydi. Öğlen vakti nasıl olduysa (yemek içindir muhtemelen) hepimiz evdeyiz. Babam öğleyi kılıp camiden gelmişti. Bizim Ahmet'te bizimle oturmuş muhabbet ediyordu. Babam selam verip eve girdi ve Ahmet'e öğleyi kıldın mı sen  kalk kıl bakalım edepsiz dedi. 

Bizim Ahmet pek zekiydi ve gözü kara.. Ahmet oflaya puflaya namaza kalktı abdest aldı , babam da bizimle oturuyor odada. Ahmet geldi namaza durdu ve aynen şöyle tekbir aldı hepimizin duyacağı şekilde.

" Niyet ettim beçko Hayrettinin rızası için öğle namazını kılmaya " 

Babam oturduğu yerden ayağa fırladı namazda olan Ahmet'in kıçına bir tekme savurarak ,

" seni edepsiz namussuz kılma o zaman hadi siktir git " diyerek Ahmet'i evden kovaladı. Bir daha da namaz kıl demedi.Ne ona diğer kardeşlerime.

Netekim zorla güzellik olmaz din hiç olmaz...Vesselam

Nur içinde yat babacağım...Allah rahmet etsin..