BİREYSEL HİKAYELER İÇİN ÜNİVERSİTEYE GEREK YOK,MESELA İBRAHİM TATLISES

Bir önceki yazıdaki İbrahim Tatlıses'in ; Urfa'da Oxford vardı da biz mi gitmedik sözü üzerine bir kaç kelam etmek ihtiyacı hissettim.

Birinci mesele;İbrahim Tatlıses'in Oxford takıntısı. Mesela Cem Yılmaz'da Üniversite terk ama kimse bunu dert etmez Cem Yılmaz 'da. İbrahim Tatlıses öncelikle Urfalı yani beyaz türkler için en aşağı tabakadan birisi. Kürt mü bilmiyorum kendisi lakin o bölgeden gelen herkes beyaz türk için, kürt yani ikinci sınıf. Bu ikinci sınıf insan geliyor ve cahil cühela ve aşağılanan soyuna inat beyaz türklerin mahallesine taşınıyor. Cumhuriyetin seçkinci politikalarından ötürü kimse itiraf edemese de bir aşağılık duygusu bünyelere yer etmiş o bölgenin insanında. İbrahim Tatlıses hem kürt hem tahsilsiz hem fakir,üçü bir arada. Beyaz türk mahallesi zoraki katlandığı İbrahim Tatlıses'e arkadan "kıro" dediğinden dolayı (zira kıro kelimesi beyaz türk için kendinden olmayanı aşağılamak için kullandığı bir tabir) İbrahim Tatlıses içten içe bunun ezikliğini içselleştirmiş. Oxford'a gitme argümanı bu eziklikten kurtulamamış bünyenin kadere isyanıdır.Yani İbrahim Tatlıses için beyaz türkleşmenin yolu Oxford yani üniversite (hem de namlısından).

İkinci mesele; beyaz türklerin seçkinci kafası. Hatırlarım Kemer Country İbrahim Tatlıses'e ev satmamakla övünmüştü.(isteyen yirmi yıl öncenin gazetelerini karıştırabilir). Beyaz türk dediğimiz (galatasaray ve robert kolej vs etrafında şekillenen istanbul zenginleri) insanlar kendilerini bu ülkenin efendisi ve doğal olarak sahibi gibi görüyorlar. Bu arkadaşlar aralırına dışardan kimseyi almazlar. Bunların arasına girmek için dönüşmen ve beyazlaşman gerekir. Bu sebepten Galatasaray ve Robert Kolej vb. beyaz türkleşmek için can atan annelerin tek giriş kapısıdır.

DEMEM O Kİ OBAMA ARTIK ZENCİ DEĞİLDİR AMA İBRAHİM TATLISES HALA ZENCİDİR VE İBRAHİM TATLISES'E BU O KADAR ÇOK HİSSETİRİLMİŞTİR Kİ O DEV SES BİLE AŞAĞILIK KOMPLEKSİNE KAPILMIŞTIR.

İbrahim Tatlıses; siktir et sen bunları, seni kıskanıyorlar. Oxford'da okuyup ne yapacaksın biz seni böyle seviyoruz. Oxford sana değil sen Oxford'a bir şeyler katarsın. Sen bireysel bir başarı hikayesisin.