Ocak ayının sonunda tekamül kaynakları çalışmasına gittiğimde güç kaynağımı harekete geçirmek için yapacağım çalışmalardan biri olarak rüya ustası olmaktı..
İlk gördüğüm rüyayı hatırlamıyorum ama küçücük bir çocukken gördüğüm bir rüyanın bugün aynen hayatımın ortasında taptaze durduğunu görmek beni şaşırtıyor. Bu rüyamı da tekamül kaynakları çalışmamdan sonra hatırladım.
Rüyamda kocaman siyah bir ayının beni kovaladığını görüyorum. Adımlarım kıçıma vura vura ondan kaçıyorum ama ayı hızla bana yaklaşıyor ve yakalaması an meselesi ve ben birden gördüğümün benim rüyam olduğunu onu istediğim gibi yapabileceğimi ayıdan kaçmak için bir sebebim olmadığını fark ediyorum.(bunun bir ismi var ama hatırlayamadım)
Sonra koşmayı bırakıp duruyorum ve yüzümü ayıya dönüyorum. Ben durunca ayı da duruyor , korkmadan ayının suratına bakıyorum ve ayı dönüp gidiyor.
Bugün olsa ayıya kim olduğunu ve beni niye kovaladığını sorardım. 41 yaşına geldiğim şu demde hala o ayıdan kaçıyor olmak beni irkiltti. Sanırım çok derinde yatan korkularımı temsil ediyordu ya da o kişiyi. Bu günlerde rüyalarımla konuşurken korkularımın karşısında dimdik durmayı sanırım bu rüyamda öğrendim. Sanırım o ayıyla tümüyle yüzleşme zamanım geldi de çattı.
Kendim olmama engel olan sefil korkularımdan arınma zamanı ve kendi hayatının ve rüyalarının efendisi olma vaktidir bu bahar.
Olsun o halde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder