balzac-vadideki zambak
ne garip bir ironidir ki , dürüstlük abidesi olarak bilinen ben ,yıllardır kendimi kandırdığımı fark ettim. en güçlü yalan kendimize söylediğimizmiş!
hayatım yalanmış yani.kendimi kandırıp durmuşum.oluşturduğum sahte benlikler içinde.işin tuhafı "benlik"inde yalan olması.
insan bu yaşa gelince anlıyormuş,ateşin yaktığını..

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder