Günlerdir lodostan kafayı kaldırıp yazı yazamadım. Bahar yorgunluğu ve polenlerle uğraşırken bir de lodos bindi tepemize gözümü açamıyorum.Katil rüzgar dedi bir arkadaşım lodos için. Hakkaten tuhaf bir rüzgar bu lodos ,insan ense köküne odun yemiş gibi oluyor. Perperişan durumdayım bu havalarda. Narkozdan çıkmış gibi bön bön bakıyorum etrafa. Kafa olmuş sepet omuzlarda korkunç ağrılar aşağıya doğru bastırıyor adeta. Ne uyuduğumundan anlıyorum bir şey ne uyanıklığımdan.
Poyraza dönsede hava bir lahza huzur alsak bahardan.. erguvanların,taze çimenlerin,bahar çiçeklerinin,regarenk süslenmiş ağaçların keyfini çıkarsak di mi azizim.. Etraf bakamayacağım kadar güzel ve ben etrafa bakamıyorum hakkaten ama lodos yüzünden..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder