İnsan trajik bir varlık..Trajedisi ise tanrı olmadığı halde tanrısal güçlere sahip olması..
Tanış olasınız diye sizi farklı milletler olarak yarattım..İlahi buyruk bu..Çünkü insan ancak kendisine benzemeyen başka bir insanda kendisini görebilir..Aptallık burada devreye girer ya da akıl devre dışı kalır..Diğer olgusunu tehdit olarak algılayan egosal dürtülerine sahip çıkamazsan o dürtü sana sahip çıkar aptal bir adama dönüşürsün..Tanrının en sevmediği günahı yüklenirsin; akılsızlık..
Biteviye ölüp duruyoruz bu topraklarda..14 sene önce ben ve arkadaşlarım vuruştuğu ve öldüğü topraklarda bugün başka çocuklar vuruşuyor ve ölüyor.. Biteviye,akılsızca..Birbirimizi tanımadan namluların ucuna asıyoruz hayatlarımızı..Ben o dağda gezenlerden hiç kimseyi tanımadım onlarda beni tanımıyorlardı ama birbirimizi öldürmek için kuytulara gizleniyorduk..
Damdan düşüp ölüyoruz,ters yola girip ölüyoruz,statlarda ölüyoruz,yollarda ölüyoruz,dağlarda ölüyoruz,sevmeden sevilmeden ölüyoruz,gökkuşağının renklerini göremeden yıldızların uzaklığına rağmen ne kadar yakın durduklarını düşünmeden ölüyoruz.
Zaten öleceğiz be kardeşim bu acele ne?! Önce bir yaşamayı öğrenelim be kardeşim ulu çınarlar gibi sonra dinleniriz selvi gölgelerinde.
Nedir bu aç gözlülük ölüme karşı be insan,güzel insan..Ah insan çocukları babalarınız yaşamayı öğretmediler mi size..Bu kadar yağmur yağıyor hiç mi ıslanmadın da ruhun bu kadar taş oldu.
Bir çocuk ne zor olur insan hatırlayın.
Allahım sen içimizdeki akılsızlar yüzünden hepimiz helak etme...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder