Yukarıdaki linkten bu başlıklı yazının tamamını okumanızı öneririm. Ben bu yazıdan birkaç paragraf alıntılayacağım buraya ve kendimle ilgili birkaç anekdot yazacağım. Benim için çok faydalı bir yazı oldu.
" Ve hayat bana rüyamda fark ettiğim olguyu tekrar gösterdi. Doğum günümden yaklaşık on gün evvel, yılbaşında yapamadığım pozitif başlangıcı, doğum tarihimde yapabilmek için niyetlendim (meditasyon). Devamında olaylar yine aksi gelişti ve 15 günlük bir hastalık geçirip, işlerden ırak kaldım. Rahatsızlık artık beni rahatsız etmeyecek kadar azaldığı bir gece, internette gezinirken, tam da yatmaya karar vermişken, bir yazı alakamı celp etti. Yazı kuantum üzerine idi ancak yazının yazarı belirtilmemişti. Ancak google üzerinden bakabildiğim kadarıyla yazı R. Şanal ‘ın olmalı. Yazı bir türlü konsantre olamadığım son rüyadaki ev sembolü üzerine ve hayatımda işlerin rast gitmemesine tekrar odaklanmamı sağlamıştı.
Yazıdaki klasik şuuraltını temizleme metotları bana soğuk gelmişti. Çünkü o tür çalışmaları daha evvel yapmıştım, ancak günlük olayların kolaylaşmasına fayda etmişti, buna rağmen hala enerjim kısıtlı idi.
Yazıda esas ilgimi çeken husus, parayla ilişkini kurduğun ilk ana gitme tavsiyesi idi, bolluk içinde yaşayan bir adam yine maddi sıkıntıda olduğunu söylüyordu ve o sıkıntının asıl kaynağı olarak oyuncak arabayla alakalı bir anısını hatırlamıştı. Bir oyuncak araba beğenmiş. Babası alması için harçlık vermiş, dükkana her gidişinde dükkan kapalı imiş. Parayı ağbisi alıp, “ ben sana o arabayı alırım” demiş ama almamış. Parayla alakalı ilk tecrübesi : bolluk içerisinde olmasına rağmen para üzerinde hakimiyeti olmaması imiş. Yazar, o şahsa, “çocukluğuna dönüp, olayı baştan istediğiniz gibi yaşayın, o arabayı alın” diyor ve adamda bunu yapıyor ve enerjisini düzeltiyordu. Bu hikaye bana da, aniden kendi çocukluğumda vuku bulan ve tatil esnasında bir benzinlikçide gördüğüm ve babamdan almasını çok isteyip de alamadığım bir oyuncak araba hatırasını hatırlatmıştı. Ben de bunun üzerine yazarın tavsiyesini uyup, çocukluğuma dönerek, alamadığım o uzaktan kumandalı oyuncak arabayı aldım.
Enteresandır, hatıra aslında aynı zamanda babamla olan bağımı da sembolize ediyordu, daha sonları gençlik çağımda hayata atılırken, şahsında göremediğim ancak arkadaşlarımın baba-oğul ilişkilerinde gördüğüm babalık davranışları."
Geçen hafta sonu köydeydim.Annem çocuklar yesin diye yumurta biriktirmişti. Bana vermek için bir yandan yumurtaları gazete kağıtlarına sararken bir yandan da anlatıyordu; biliyor musun oğlum normalde bir iki tane yumurta yumurtlayan tavuklar senin için biriktirmeye başladığımda dört beş tane yumurtlamaya başlıyorlar.
Ara ara tekrar ediyorum,Işık Elçi de benim bir rüyamı yorumlarken beni inanılmaz bir bolluğun beklediğini ancak anne tarafından aldığım korkular yüzünden bunların hayatımda gerçekleşmediğini söylemişti. Bir diğer sebepte kendim olmaktan korkmam ve duygularımı ifade ettiğimde eleştirileceğim korkusu idi.
Ben de para ile ilk ilişki anımı hatırlamaya çalıştım ama aklıma pek bir şey gelmedi. Yalnız annemin gene geçen hafta sonu ettiği bir laf üzerine düşünmekteyim;oğlum babanla biz seni hiç memnun edemezdik senin için yaptığımz hiç bir eyden mutlu olmaz ve duygularını ifade etmezdin. Sevindin mi sevinmedin mi hiç anlamazdık.
Ey sahte benliğim seni azat ediyorum ve hakettiğim bolluğu ve bereketi almayı seçiyorum.İlan olunur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder