ÇIĞLIK

Bu resim Edward Munch'ün çok meşhur "çığlık" isimli tablosu.
Bu resme baktıkça kendi hayatımdan uzun kesitler halinde trajik sahneler geliyor gözümün önüne. Resmin gücü ya da görüntünün diyelim,roman olacak kadar uzun bir metni bir çerçevenin içine sığdırması. Bu resimde böyle benim için film seyreder gibi seyre daldığım çok olmuştur.

Resim olması hasebiyle bir ses duymuyorsunuz ama bu resimdeki adamın çığlıkları yüreğime kadar işliyor sonra çığlıkları kesiliyor sesi boğuluyor sadece bir görüntü olarak hayatımın trajedisinin resmi oluyor. Ömrüm boyunca diyemediğim HAYIR'ların, alamadığım alıp uygulayamadığım kararların,bütün pişmanlıklarımın,boşa harcanmış zamanlarımın,ölüm vakti geldiğinde bu halimle yaşayacağım hiç yaşamamış olduğum gerçeğinin acısının ki acının acısıdır,atamadığım çığlıkların (mutluluktan ya da başka bir duygudan ) toptan hepsinin sessiz çığlığıdır bu. O resimdeki adam benmişim gibi gelir.

Evet bu resim benim kendimle yüzleşmemdir bugün. Ayna olmuş sesime ses olmuştur.

Bugün kabul ediyorum ki ben ; o gün o çocuğu dövemedim korkudan ,gücümün yetmediğinden değil korkudan o atılmamış yumruk (öncesi var tabi bunun ama o gün o yumruğu atsaydım bi güzel pataklasaydım o çocuğu hayatımda çok şey değişirdi eminim),10 yaşında bentte yüzerken beni elle taciz eden arkadaşa çemkirseydim korkudan pısıp kalmak yerine bu suçluluk duygusu bu boyutlara varmazdı eminim, babam öğretmenime o mektubu yazdığında o mektubu yırtabilseydim , hacıköyde sokağa çıkıp dayak yeme pahasına olsa da varlığımı taşıyabilseydim hayata ,sesimin çirkinliğini eleştiren sesi benden de çirkin sınıf arkadaşıma sen kendi sesine bak lavuk diyebilseydim,dedem zorla benim küçük bedenime bastırıp rakibimi üstüme çıkardığında ona tumturaklı bir küfür savursaydım durumu kabul etmek yerine bu satırları yazmıyor olacaktım muhtemelen.

42 yaşına girdiğim bu günlerde hayat amacım ne ? Ben ne yapmak istiyorum ? Ben kimim ? sorularını sorduğumda verebildiğim cevap şu;

Boş satırlar işte cevabım Işık hanımın bireysel çalışmada dediği gibi ne acı bu durum.

Bu boşluğa hayatımın anlamını yazmak artık benim amacım ?

Soruyorum kendime özbenliğime rüya rehberime yüce yaradanıma ; neyi öğrenmem gerekiyor,neyi farketmem gerekiyor ve ne için burdayım ?