Sevgili dostum Muhammed için hatırladığım kadarı ile tramvay durağı ayaküstü muhabbetinden esinlenerek yazılan bir yazıdır,yazıya geçsin diye.
Sevgili dostum hayatta her şey olması gerektiği gibidir.Ve herkes de nasılsa öyledir.Ve bunun böyle olduğunun gerçekten idrakine vardığında yepyeni bir boyuta geçersin.
Artık yaşadığının gerçekten bir hayat olduğunu anlarsın ve dünyanın bir kurgu ve oyun alanı olduğunu. Sana dediğim gibi artık kimseye kızgın olmazsın başına gelen herşeyin ve yaşadığın her şeyin bir anlamı olduğunu kavrarsın. Bunlar bana ne öğretmek istiyor ya da nasıl bir deneyim elde ettim diye bakarsın artık olaylara ve kişilere.
Mutlusun.Mutlusun çünkü yaşıyorsun ve öğreniyorsun. Mutsuzluk senin kafandaki korkulardan kaynaklanır.Yaşayamazsın yaşamak istediklerini çünkü ayakların ellerinde kelepçelidir.
Özgürlük nedir biliyormusun dostum? Kendi hayatının sorumluluğunu almaktır.Ne kadar sorumluluk alırsan o kadar özgürleşirsin. Sorumluluk aldıkça kendini o kadar tanır ve seversin. Ve mutlusundur artık. Sahip olduğun tek şeyin kendi hayatın olduğunu anlamışsındır çünkü.
Korkuyorsun..Ama cesaretin var..İlerlediğinde orada kendine sarılacaksın yıllardır seni bekleyen sana..
Sevgiyle kal dostum...
Özgürlük nedir biliyormusun dostum? Kendi hayatının sorumluluğunu almaktır.Ne kadar sorumluluk alırsan o kadar özgürleşirsin. Sorumluluk aldıkça kendini o kadar tanır ve seversin. Ve mutlusundur artık. Sahip olduğun tek şeyin kendi hayatın olduğunu anlamışsındır çünkü.
Korkuyorsun..Ama cesaretin var..İlerlediğinde orada kendine sarılacaksın yıllardır seni bekleyen sana..
Sevgiyle kal dostum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder